Ιστορία

Ιστορία Συλλόγου

Το ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ιδρύθηκε στην Ελλάδα με το Ν. ΓΥΜΣΤ΄ (3446) 1909, ως Υπηρεσία των Ελληνικών Ταχυδρομείων (Τ.Τ.Τ.), με οικονομική αυτοτέλεια και την εγγύηση του κράτους.

Τέθηκε σε λειτουργία πέντε χρόνια αργότερα το 1914, αφού ενσωματώθηκε σε αυτό και το αντίστοιχο της Κρήτης, που λειτουργούσε επιτυχώς πολλά χρόνια πριν.

Με το τεράστιο δίκτυο των Ταχυδρομείων, που κάλυπτε όλο το γεωγραφικό χώρο τους Ελλάδας, σημείωσε ραγδαία ανάπτυξη και κέρδισε τη Λαϊκή Εμπιστοσύνη.

Στη δεκαετία του 1930 είχε εξελιχθεί σε σημαντικό πιστωτικό ίδρυμα, με χιλιάδες καταθέτες και εκατομμύρια ποσά καταθέσεων.

Το 1937 έγινε Αυτοτελής Δημόσια Υπηρεσία, με οικονομική αποκέντρωση, Διοικητικό Συμβούλιο και οργάνωση στα πρότυπα Τραπεζών.

Τα πρώτα στελέχη αποτέλεσαν κυρίως ταχυδρομικοί υπάλληλοι και νέο προσωπικό που προσλήφτηκε για την υπηρεσία αυτή.

Παρότι τα Τ.Τ.Τ. (Ταχυδρομεία, Τηλέγραφοι, Τηλέφωνα) διέθεταν πανίσχυρο συνδικαλιστικό κίνημα, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν αναπτύχθηκε άμεσα, λόγω του δικτατορικού καθεστώτος και της γερμανικής κατοχής που ακολούθησε.

Η ανοδική πρόοδος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου συνεχίστηκε μέχρι το 1940, αλλά με την κήρυξη του πολέμου απαγορεύτηκαν οι αναλήψεις και με τη γερμανική κατοχή κατέρρευσε η οικονομία, το νόμισμα καταστράφηκε, οι καταθέσεις απαξιώθηκαν και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έμεινε χωρίς αντικείμενο εργασίας. Οι υπάλληλοι του αποσπάσθηκαν σε διάφορες άλλες Δημόσιες Υπηρεσίες και ορισμένοι παρέμειναν στην Κεντρική Υπηρεσία, χωρίς ουσιαστικό έργο.

Μετά την απελευθέρωση άρχισε η ανασυγκρότηση του Κράτους και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ξεκίνησε τη λειτουργία του.

Όπως προαναφέρθηκε, το στελεχιακό του προσωπικό προερχόταν κυρίως από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, που είχαν πανίσχυρο συνδικαλιστικό κίνημα και διέθετε συνδικαλιστική εμπειρία.

Το 1945, το ολιγάριθμο προσωπικό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ίδρυσε το πρώτο Σωματείο Εργαζομένων, με την επωνυμία

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ – ΠΕΙΡΑΙΩΣ

με έδρα την Αθήνα, το οποίο αναγνωρίστηκε με την απόφαση 1419/18-04-1945, του Πρωτοδικείου Αθηνών και καταχωρήθηκε με αριθμό Μητρώου 2002.

Η συνδικαλιστική δραστηριότητα όμως, δεν είχε δυναμική παρουσία, λόγω των δυσμενών συνθηκών της εποχής (μικρός αριθμός μελών, έλλειψη εμπιστοσύνης στις τράπεζες, ανύπαρκτο αποταμιευτικό κοινό, εμφύλιος πόλεμος, εξαθλίωση).

Πολλές διεκδικήσεις επιτυγχάνονταν από τα δυναμικά Σωματεία των ταχυδρομικών υπαλλήλων, που κάλυπταν και τους εργαζόμενους του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Περί το τέλος της δεκαετίας του 1950, η Διοίκηση του πήρε μια γενναία, πετυχημένη απόφαση, αποζημίωσης των προκατοχικών καταθέσεων  και έκδοσης βιβλιαρίων με τα αντίστοιχα ποσά, καθορισμό υψηλών επιτοκίων, δυναμική διαφήμιση, κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού (σχολεία, στρατός, υπηρεσίες κ.λπ.).

Στη δεκαετία του 1960, η αποταμίευση γνώρισε χρυσή εποχή. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ως αποκλειστικός φορέας διάδοσης του πνεύματος αποταμίευσης, είχε εντυπωσιακή ανάπτυξη. Οι καταθέσεις παρουσίασαν αλματώδη αύξηση, δημιουργήθηκαν πολλά Καταστήματα, τόσο στην Αθήνα-Πειραιά, όσο και σε άλλες, πολλές πόλεις της Ελλάδας.

Με τη συνεχή διεύρυνση της Υπηρεσίας, αυξήθηκε και το προσωπικό.

Ο Σύλλογος απόκτησε οντότητα και έπρεπε να προσαρμοσθεί στα νέα δεδομένα.

Η τροποποίηση του Καταστατικού κατέστη αναγκαία, ώστε να καλύπτει το σύνολο των εργαζομένων  που υπηρετούν και στα διάφορα επαρχιακά διαμερίσματα της Ελλάδας.

Η τροποποίηση πραγματοποιήθηκε και αναγνωρίστηκε με την 630/2-1972 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών με νέα επωνυμία:
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΩΝ

Δηλαδή απαλείφτηκε ο περιορισμός ΑΘΗΝΩΝ – ΠΕΙΡΑΙΩΣ.

Η ανωτέρω τροποποίηση έγινε σε εποχή δικτατορικού καθεστώτος, που τα συνδικαλιστικά δικαιώματα είχαν τεθεί «στο γύψο» και δεν υπήρχαν περιθώρια προοδευτικής κατεύθυνσης. Διατηρήθηκαν όλες οι αντιδημοκρατικές, αναχρονιστικές διατάξεις και περιορισμοί. Έθετε περιορισμούς ορισμένου χρόνου υπηρεσίας για την εγγραφή μελών, πρόβλεπε υποχρεωτική συμμετοχή Διευθυντών, Τμηματαρχών, Εισηγητών, κ.λπ. στο Διοικητικό Συμβούλιο, και, ενώ όλοι μπορούσαν να γίνουν μέλη ανεξαρτήτως τόπου υπηρεσίας, δικαίωμα ψήφου είχαν μόνο όσοι υπηρετούσαν στην περιοχή Αθηνών – Πειραιώς.

Για το λόγο αυτό , αμέσως μετά την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών, πραγματοποιήθηκε νέα τροποποίηση του Καταστατικού, ώστε να εναρμονισθεί με το πνεύμα της Δημοκρατίας. Σε θυελλώδη συνεδρίαση της, η Γενική συνέλευση των μελών κατήργησε τις αντιδημοκρατικές διατάξεις και καθιέρωσε καθολική Πανελλαδική ψηφοφορία για την εκλογή όλων των οργάνων της Διοίκησης του Συλλόγου.

Το νέο καταστατικό εγκρίθηκε με την 2364/9-7-1975 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, με επωνυμία:

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΩΝ

Υπογράφεται από τους: Γ. Κοτρώτσο, Πρόεδρο και Δ. Παλλήκαρη, Γραμματέα.

Η επόμενη τροποποίηση του Καταστατικού έγινε το έτος 1984, για να προσαρμοσθεί στο νέο Συνδικαλιστικό Νόμο και εγκρίθηκε με την 1297/26-4-1984 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, με την ίδια επωνυμία. Ήτοι:

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ

Με το νέο καταστατικό έγιναν σημαντικές δημοκρατικές τομές, πρωτοπόρες και πρωτόγνωρες στο Συνδικαλιστικό Κίνημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, με στόχο τη δημοκρατική λειτουργία του Συλλόγου, την ενότητα, την κάλυψη όλων των εργαζομένων, την ευρύτερη συσπείρωση, την ενθάρρυνση συμμετοχής στα κοινά με ίσους όρους , και τη δυνατότητα εξέλιξης πολλών ικανών και υπεύθυνων συνδικαλιστικών στελεχών.

Οι βασικότεροι θεσμοί που καθιερώθηκαν για πρώτη φορά, είναι:

• Το εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής.
• Η ανάπτυξη εκλογικών τμημάτων σε όλο τον ελλαδικό χώρο.
• Η υποχρεωτική συμμετοχή στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου, δύο μελών από τα επαρχιακά Καταστήματα, εκτός Αττικής (ενός από τη Βόρεια και ενός από τη Νότια Ελλάδα).
• Η ίδρυση Τοπικών Παραρτημάτων του Συλλόγου με αποκεντρωμένες αρμοδιότητες τοπικού χαρακτήρα.
• Καθιέρωση Πανελλαδικών Συμβουλίων.
• Η καθιέρωση επικεφαλής (υποψήφιων Προέδρων) των εκλογικών συνδυασμών (παρατάξεων), ώστε ο Πρόεδρος να εκλέγεται άμεσα από τη βάση, για να αποφεύγονται αντιπαλότητες μεταξύ μελών των ίδιων συνδυασμών και να εξασφαλίζεται ενότητα.
• Η χρηματοδότηση όλων των συνδικαλιστικών παρατάξεων, για να επιτυγχάνεται η απρόσκοπτη δυνατότητα επικοινωνίας με όλους τους εργαζόμενους.
• Η δυνατότητα πρόσβασης όλων των παρατάξεων και των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης του Συλλόγου (εφημερίδες, έντυπα κ.λπ.).

Το Καταστατικό αυτό υπογράφεται από τους: Δημήτρη Ψευδό, Πρόεδρο και Παναγιώτη Χρονόπουλο, Γεν. Γραμματέα.

Τελευταία τροποποίηση έγινε με την 5777/1-11-2006 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών με επωνυμία:

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ

Η ανωτέρω τροποποίηση αποτελεί συνέχεια της μετατροπής του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία, για να εναρμονισθεί με τη νέα κατάσταση και να υπαχθεί ο Σύλλογος στα συνδικαλιστικά όργανα ιδιωτικού δικαίου (Γ.Σ.Ε.Ε., Εργατικό Κέντρο, Ο.Τ.Ο.Ε.)

Το έτος 1987, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, με Συλλόγους του εποπτεύοντος Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, ίδρυσαν την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ (Π.Ο.Σ.Υ.Μ.Ε.), στην οποία ο Σύλλογος μας κατείχε κυρίαρχο ρόλο, λόγω της αριθμητικής υπεροχής των μελών του, της συνοχής τους, της οικονομικής ευρωστίας του και έμπειρων στελεχών του.

Η Π.ΟΣ.Υ.Μ.Ε. λειτούργησε μέχρι την αλλαγή της νομικής μορφής του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (16/12/2002) και είχε σημαντική προσφορά στο Υπουργείο, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και το Συνδικαλιστικό Κίνημα.

Με παρέμβαση του Συλλόγου και της Π.Ο.Σ.Υ.Μ.Ε., καθιερώθηκε η συμμετοχή στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και δύο εκπροσώπων εργαζομένων (Π.Δ. 224/1988), που εκλέγονται με καθολική μυστική ψηφοφορία.

Το έτος 1979 μερίδα πτυχιούχων συναδέλφων υπαλλήλων, με κίνητρα ιδιοτελή, ίδρυσε διασπαστικό σωματείο, το ΣΥΛΛΟΓΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ με έδρα της Αθήνα.

Δεν άντεξε όμως για πολύ, αυτοκαταργήθηκε και τα μέλη του επανήλθαν στον Ενιαίο Σύλλογο.

Την ίδια ως άνω εποχή, από ολιγάριθμο προσωπικό, ιδρύθηκε και Σωματείο συντεχνιακής λογικής, ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ, που εξακολουθεί να λειτουργεί.